۹ افسانه و باور اشتباه در مورد دیکتاتورهای جهان که واقعیت ندارند [قسمت دوم]

همونطور که در قسمت اول این مطلب گفته شد دیکتاتورها آدمای مرموزی هستن که به دلیل مخفی کردن شرایط زندگی خود و تبلیغات دروغین فراوون، اطلاعات دقیق و درست کمی در مورد زندگی روزمره و فعالیتای اونا هست طوری که داستان سراییای بسیاری ، چه مثبت و چه منفی، در مورد اونا صورت میگیره که هیچکدوم واقعیت نداشته و رسانه های موافق و مخالف هر بار پر و بال بیشتری به اونا داده و باعث می شن که مردم این داستانای غیرواقعی رو حقیقت تلقی کنن.

گاه داستانای هولناکی در مورد جنایات این افراد می گن که واقعیت خارجی ندارن و شاید بشه ادعا کرد که امکان وقوع اونا وجود نداره. بعضی وقتا هم در مورد صفات خوب این افراد گزافه گوییایی صورت میگیره که این دسته هم واقعیت ندارن. هر کدوم از این افسانه سازیا هدفی رو دنبال می کنن که گاه در جهت ترور شخصیت یه فرد و گاه در جهت تقدس اونه. در قسمت دوم این مطلب می خوایم شما رو با افسانه های غیرمعقول دیگری که دور زندگی دیکتاتورهای بزرگ گفته شده آشنا کنیم.

با ما همراه باشین.

۶- برنامه قطارهای بنیتو موسولینی

همیشه گفته شده که بنیتو موسولینی یه دیکتاتور بی رحم بوده که افراد زیادی رو کشته و آزادیای عمومی مردم ایتالیا رو در برهه زمامداری خود محدود کرده بود اما دستکم اون کاری کرده بود که قطارها به طور کاملً به موقع حرکت کنن. معمولاً از این ادعا واسه انتقاد در مورد زیرساختا و سیستم حمل و نقل کشورای دموکراتیک استفاده می شد.
حتی در سال ۲۰۱۵، ریچارد کوهن در روزنامه نیویورک دیلی نیوز  در مقاله ای به تعریف از  سیاستای توتالیتری گاه و بیگاه لی کوان یو، موسس کشور سنگاپور و رژیم دیکتاتور اون پرداخت.

در دوران جنگ جهانی اول، سیستم حمل و نقل ریلی ایتالیا شدیدا آسیب دیده و به حال خود ول شده بود و بعدا وضعیت این بخش از زیرساختای کشور بهتر شد.
اما قسمت بزرگی از این نوسازیا قبل از این که موسولینی در سال ۱۹۲۲ قدرت رو در این کشور به دست بگیره انجام شده بود. کسایی که در دوران حکومت فاشیستی موسولینی در ایتالیا در سیستم حمل و نقل ریلی کشور کار می کردن به اعتراف خودشون همیشه دیر به سر کار می رفتن. موسولینی در هیچ جای بیوگرافی خودنوشته اش به این موضوع اشاره نکرده و در زندگی نامهایی که به نوشته بقیه نوشته شده هم با احتمال خیلی کم به این موضوع پرداخته شده.

در کتاب «امپراطوری رومی موسولینی» (Mussolini’s Roman Empire) نوشته مک اسمیت این ادعا تنها یه تبلیغات دولتی عنوان شده:” این ادعا شکل گرفت که اروپا در حسرت قطارهای ایتالیایی هست.
این یه بزرگنمایی به وسیله موسولینی بود که آخر تلاش خود رو می کرد تا سیستم ریلی ایتالیا رو به نماد پیشرفت و کارآیی فاشیسم تبدیل کنه و تا حدود زیادی هم موفق شد موفقیتایی که در این مورد قبل از سال ۱۹۲۲ انجام گرفته بود رو به نام خود و حکومتش ثبت کنه.
تبلیغات ایشون موفقیت آمیز بود اما خیلی از مسافرایی که در زمان حکومت موسولینی به ایتالیا سفر کرده بودن این ادعا رو افسانه و غیرواقعی دونسته ان.

در سال ۱۹۳۶، یه روزنامه نگار آمریکایی به نام جورج سلدز به انتقاد از آمریکاییایی پرداخت که بعد از برگشت از ایتالیا در مورد تواناییا و اقدامات موثر موسولینی در حرکت دادن به موقع قطارها مزخرف سرایی کرده و اعلام کرد که این ادعاها معمولاً در جواب انتقاداتی که از راه حکومتی موسولینی می شه ارائه می گردن. سلدز در این باره میگه:” درسته که بیشترین قطارهای اکسپرس بزرگ که در مورد جابجایی توریستای خارجی فعالیت دارن معمولاً به موقع حرکت می کنن اما این موضوع در مورد خطوط ریلی دیگری مخصوصا قطارهای کوچیک و محلی صحت نداشته و این قطارها معمولاً با تاخیرهای زیاد حرکت می کنن.

۷- نوادگان چنگیز خان

عموماً چنگیز خان کسیه که نسل خیلی از بشر امروزی از اون نشأت گرفته. در سال ۲۰۰۶، یه حسابدار در فلوریدا وقتی که از طرف شرکت بریتانیایی «آکسفورد انسستورز» (Oxford Ancestor) بهش گفته شد که از نوادگان مستقیم چنگیز خونه خبرساز شد.
ایشون این ادعا رو نپذیرفت و آزمایشات دی ان ای مشخص کرد که ایشون از نسل قبایل اسب سوار کوچ نشینی مانند وایکینگا بوده و هیچ مدرکی مربوط به اراتباط ایشون با چنگیزخان وجود نداره.

با این وجود، بیشتر چنگیز خان به عنوان نیای میلیونا آدم امروزی شناخته می شه.
مشکل اصلی در اثبات این موضوع اون هستش که الان هیچ مدرک ژنتیکی مربوط به چنگیز خان که بشه این ادعاها رو براساس اون سبک و سنگین کرد وجود نداره، مثلا مکان دفن اون مشخص نیس و هنوز پیدا نشده. هر چند افسانه های زیادی در مودر تعدد زنان چنگیز خان در نقاط جور واجور سرزمینایی که فتح می کرد هست و عموماً در فرهنگ مغولی روابط جنسی بسیار افسار گسیخته بود اما هیچ مدرکی واسه اثبات این ادعاها وجود نداره.

در سال ۲۰۰۳، در مقاله ای نوشته یه ژنتیک شناس تکاملی به نام کریس تایلر اسمیت ادعا شده بود که ۸ درصد از مردان آسیایی که ۰٫۵ درصد از جمعیت جهانی مردان رو تشکیل می دادن دارای تسلسل کروموزمی تقریباً برابری در کروموزوم Y  خود هستن که ممکنه به این معنی باشه که همه اونا در ۱٫۰۰۰ سال پیش جد مغولی برابری داشتن.

در حالی که ادعا شده چنگیز خان صدها بچه داشته اما نمی دونیم که فرزندان ایشون هم نوادگان بسیاری داشتن یا خیر. روی هم رفته اثبات اینجور ادعایی به مدارک دارای دلیل بسیاری نیاز داره که تا حالا بدست نیامده. در مطالعه ای دیگه که به وسیله یه ژنتیک شناس در دانشگاه لستر به نام مارک جابلینگ انجام شد مشخص گردید که در بین مردان آسیایی ۱۱ نوع تسلسل کروموزومی Y متفاوت هست اما این که ادعا شه حدود یه میلیارد نفر از مردم جهان از نوادگان چنگیز خان هستن یه ادعای زیاد به نظر می رسه.

۸- فراست نظامی ژنرال فرانسیسکو فرانکو

ژنرال فرانسیسکو فرانکو، دیکتاتور اسپانیایی خود رو به عنوان یه رهبر نظامی باهوش و منحصر به فرد در چشم دور و بریا و مردم کشورش رسم کرده بود. اون معمولاً لباسای نظامی می پوشید و خود رو مسئول پیروزی در غائله محاصره آلکازار در سال ۱۹۳۶ می دونست و از روزنامه ها و مجلات هفتگی واسه نشون دادن خود به عنوان یه رهبر نظامی ترسناک و باهوش که خود رو وقف دفاع از سرزمینای واسه اسپانیا در آفریقای شمالی کرده استفاده می کرد.

در روزنامه نیویورک تایمز در سال ۱۹۷۵ مقاله ای در مورد ژنرال فرانکو نوشته شد که اخلاق خشک نظامی اونو تقویت کرده و با لحنی منفی در مورد اون اینجور گفت:” خشونت فرانکو یه وحشیگری غیرانسانی اما موثر بود. یه بار که ایشون به عنوان ژنرال نظامی از لژیون خارجی اسپانیا دیدن می کرد با سربازی مواجه شد که در اعتراض به کیفیت ناجور غذای خود اونو به سمت صورت فرانکو پرتاب کرد.
این کار باعث شد که یونیفورم نظامی ژنرال فرانکو کثیف شه اما ژنرال فرانکو عکس العمل ظاهری خاصی انجام نداد و حتی یه کلمه هم در این مورد صحبت نکرد و به بازرسی خود ادامه داد. وقتی که به دفتر کار خود برگشت یکی از افسران رو صدا زد و با اشاره به سربازی که بهش توهین کرده بود از اون خواست که سرباز نامبرده رو دستگیر و بدون این دست اون دست کردن اعدام کنن”.

بعد از مرگ ژنرال فرانکو تلاشای بسیار کمی واسه اصلاح سوابق ایشون انجام شد چون در ان دوران کشور در حال گذار از دوران دیکتاتوری حکومت فرانکو به دوران حکومت قانون اساسی بود. در سال ۲۰۰۰، در ۲۵ اُمین سالگرد مرگ ژنرال فرانکو، به خاطر نابود کردن این افسانه های تاریخی در مورد ژنرال فرانکو، یه تاریخ شناس نظامی به نام ژنرال  کارلوس بلانکو اسکولا در کتابی با عنوان «بی عرضگی نظامی فرانکو» (The Military Incompetence of Franco) ادعا کرد که فرانکو اشتباهات مهم بسیاری در دوران زمامداری خود در مورد نظامی مرتکب شده و با تصمیمات غلط و نابجای خود بدون هیچ دلیلی باعث طولانی شدن جنگ داخلی در اسپانیا شده بود.

ایشون در مورد جنگ رودخانه اِبرو میگه:” ژنرال روخو [از نیروهای جمهوری خواه] یه حمله بسیار استادانه رو طراحی و اجرا کرد که از استادان نظامی شوروی قبلی یاد گرفته بود؛ اون از رودخانه گذشت و نیروهای خود رو در ساحل سمت راست رودخانه مستقر کرد و این کار رو تنها تو یه روز انجام داد در حالی که ژنرال فرانکو این کار رو در مدت ۴ ماه به انجام رساند و واسه رسیدن به این هدف مقادیر زیادی اسلحه و مهمات و تعداد خیلی از نیروهای خود رو از دست داد”.

در کمال ناباوری حکومتای نازی و فاشیستی هم دل خوشی از فرانکو نداشته و اونو یه فرمانده نظامی باهوش و خوب نمی دونستن.

۹- مخفیگاه  کوهستانی اسامه بن لادن

در سالای بعد از حملات ۱۱ سپتامبر همیشه گفته می شد که اسامه بن در داخل شبکه ای از غارها در کوهستانای افغانستان مخفی شده.
پرزیدنت بوش هم همیشه می گفت که ارتش آمریکا دائم و بدون معطلی عملیاتایی رو واسه بیرون کشیدن تروریستا از غارهایشان و سپردنشان به عدالت انجام میده. در همین دوران مقامات نیروی هوایی ارتش آمریکا به مجله «Aviation Week» گفته بودن که بیشتر از ۱۳۰ بمب بسیار قوی که امکان پرتاب به صورت افقی به درون غارهای مناطق کوهستانی افغانستان رو دارن رو آماده پرتاب کردن.

اما در همون سال ۲۰۰۱ هم بسیاری نظریه مخفی شدن بن لادن در غارهای شبکه ای در کوهستانای افغانستان رو مورد شک قرار داده و ان رو غیرمحتمل دونستن. از اون جایی که بیشتر غارها از سنگ آهک تشکیل شدن و در مناطق کوهستانی افغانستان مقدار کمی از این سنگ پیدا میشه این نظریه منطقی به نظر نمی رسید. علاوه بر این محققان زمین شناسی که قبلاً به این کشور سفر کرده و غارهای مناطق کوهستانی این کشور رو مورد بررسی قرار داده بودن اعلام می کردن که غارهای معدودی که در این کشور هست توانایی مناسبی واسه مخفی شدن شخصی مانند بن لادن رو ندارن.

به گفته یکی از مأمورین قبلی سازمان سیا به نام میلت بیردن، خیلی از حفاریایی که در زمان جنگ با نیروهای شوروی قبلی در مناطق کوهستانی این کشور و به وسیله مجاهدین ساخته شده بودن عمق تقریباً کمی داشتن و صحبت از غارها تا حدود زیادی گزافه گویی بوده.
به گفته ایشون خیلی از این پناهگاها در واقع چاله هایی بودن که با دست کنده شده و نیروهای مجاهدین در طول جنگ ۱۰ ساله خود با نیروهای شوروی قبلی تنها نقبایی رو در درها و دور و بر صخره های کوهستانی ایجاد کرده بودن تا از آسیب به مهمات و ساز و برگ نظامی خود به وسیله نیروهای روسی جلوگیری کنن.

براساس گزارش روزنامه گاردین این افسانه از یه سری ملاقات بین بن لادن و یه روزنامه نگار غربی در کوهستانای تورابورا در افغانستان سر گرفت، مکانی که واسه اهداف تبلیغاتی انتخاب شده بود. در واقع در اون زمان بن لادن تو یه مجتمع راحت و مجهز تو یه مرکز مجتمع کشاورزی ساخت شوروی زندگی می کرد که در کنترل یکی از فرماندهان نظامی محلی بود. بعدا هم ایشون به یه خونه مسکونی بزرگ در قندهار جا به جایی مکان کرد.

هیچ مدرکی وجود نداره که ثابت کنه ایشون قبل از کشته شدن تو یه خونه بزرگ در شهر «ابوت آباد» در پاکستان یه مدت رو در غارها مخفی بوده.
از دیدگاه القاعده، چهره بن لادن با زندگی در غار تقویت می شد و آمریکا هم با صرف میلیونا دلار واسه پیدا کردن و دستگیری اون در اینجور مکانایی باعث شد که چهره اون به عنوان یه «قهرمون یاغی» در چشم طرفدارانش تقویت شه.

واسه چند سال نیروهای اطلاعاتی آمریکا بر این باور بودن که بن لادن واسه در امان بودن از دستگیری، خود رو نزدیک به افراد و طرفدارانش نگه می داره و مطمئنا در پناهگاهای القاعده در مناطق قبیله ای وزیرستان شمالی و جنوبی می مونه. با این وجود بن لادن با دور نگه داشتن وسایل الکترونیکی مانند تلفن و خطوط اینترنت از خونه اش تونست واسه سالای زیادی سیستمای اطلاعاتی آمریکا که به نظارتای الکترونیکی، ماهواره ها و خبرچینا متکی بود رو شکست خورده بزاره.

هم اینکه اون دیواره های بلندی دور خونه خود ساخته و فقط با تعداد کمی از قابل اعتمادترین و مطمئن ترین افراد خود رابطه داشت. افسانه سکونت اون در غارهایی در افغانستان باعث شد که دستگیری ایشون دستکم چند سال به تعویق بیفته.